Parafia Rzymskokatolicka
Matki Bożej Bolesnej
w Łukowej

Terytorium parafii:

Łukowa, Kobierzyn: Debrza, Wymysł, Łazy

Historia kościoła

W świetle kroniki parafialnej, przekazy o istnieniu wsi istnieją od 1362 roku, kiedy mieszkańcy Łukowej należeli (aż do 1925r.) do kościoła parafialnego w Lisiej Górze. Bardzo ważnym etapem usamodzielnienia się wsi Łukowa w kwestii posiadania własnego kościoła było powołanie jej przez biskupa Leona Wałęgę na niezależna ekspozyturę od parafii w Lisiej Górze, a następnie erygowanie jej na samodzielną parafię w 1925r.

Przechowywany w Kancelarii parafii akt erygacyjny wskazuje na powołanie samodzielnej, tj. niezależnej od kościoła w Lisiej Górze parafii w Łukowej, posiadającej od 1922r. duszpasterza mieszkającego przy tym kościele. Ponadto wymienia gminy, które będą przynależeć do nowo powstałej parafii, a mianowicie: Łukowa, Kobierzyn, z przysiółkiem Górny, Debrza, Wymysł, Piaski, Laskówka (część), Marszówka, Pawęzów.

Z początkami budowy kościoła pw. Matki Bożej Bolesnej, związane były ustne przekazy mieszkańców o istnieniu kapliczki przydrożnej, wybudowanej pośrodku wsi, wokół której w maju i w październiku gromadzili się mieszkańcy na wspólne modlitwy, i która mogła stanowić namiastkę wspólnoty kościelnej . Faktem jest natomiast, że po jej rozebraniu przy regulacji drogi, już w 1900 roku powstałą idea wybudowania dużej, mogącej pomieścić mieszkańców, kaplicy, w której odprawiano by nabożeństwa. Jednak dosyć szybko, bo do 1910r. plany te przekształcono w pragnienie wybudowania miejscowego kościoła, i w związku z tym, rozpoczęto gromadzenie funduszy na ten cel.

Prace rozpoczęto w 1912 roku a rok później w 1913r. odbyła się uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego przez ks. dr Jana Bernackiego, kanonika katedralnego- dziekana tarnowskiego.

Powstał kościół neogotycki, jednonawowy, murowany z cegły i kamienia, kryty blachą zbudowany w 1912-1922 staraniem Ks. Wojciecha Bryndzy, według projektu tarnowianina- inż. Stanisława Trakowskiego.

W historii budowy świątyni w Łukowej ważna jest determinacja miejscowej ludności. Nie zniechęciły jej działania wojenne I wojny Światowej, w wyniku której wojska austriackie i rosyjskie zniszczyły lub rozebrały część rusztowania i materiałów budowlanych (w 1914r., ukończono mury i więź dachową). Jednak staraniem księży proboszczów i budowniczych, tj. murarzy: Jana Starzyka i Jana Pinasa ze Śmigna oraz cieśli Józefa Golca z Łukowej, a także mieszkańców pomagających przy budowie ukończono ją w 1924r. Równocześnie z pracami przy budowie kościoła prowadzono też budowę plebanii, budynków gospodarczych: stajni i stodoły z drewna, krytych strzechą (1922-1924).

Ważnym wydarzeniem było w 1927r. zamontowanie Wielkiego Ołtarza, ufundowanego przez rodaków w Łukowej, przebywających w Stanach Zjednoczonych. W ołtarzu tym, znajduje się obraz Matki Bożej Bolesnej, namalowany przez Irenę Zborowska (6) w 1929r.

W swojej kronice Ks. Eugeniusz Olech opisuje również kolejne etapy wykończenia kościoła i jego otoczenia, np. założenie cmentarza grzebalnego w 1925r, wybudowanie chóru kościelnego w 1928r, malowanie ścian w 1938r, ufundowanie ambony w 1943r.

Pod koniec II Wojny Światowej, dowództwo niemieckie stacjonujące w Radłowie wydało rozkaz wyminowania kościołów w Łukowej i sąsiednim Łęgu Tarnowskim. W Łukowej się to nie udało: żołnierze niemieccy jadący samochodem zostali powstrzymani przez wysadzony przez partyzantów AK most na miejscowym potoku o nazwie Żabnica. W opinii wiernych zachowała się pamięć, że Matka Boża Bolesna nie pozwoliła zniszczyć kościoła, któremu patronuje.

W kolejnych latach kontynuowano prace budowlano- remontowe: w roku 1927 r. został wykonany ołtarz główny, neogotycki, w 1958r, ufundowano nową posadzkę, a w 1959r. ogrodzono cmentarz.

Konsekracji kościoła dokonał Ks. Bp. Franciszek Lisowski - 9 września 1936r.

Inne sprzęty wykonane w latach 1966-1980 staraniem Ks. Prałata Eugeniusza Olecha, między innymi: ołtarze boczne, ambona, witraże, prezbiterium. W 1982 r. została również wykonana polichromia i pomalowany kościół przez zespół Profesora Jerzego Lubańskiego z Krakowa.

W roku 1979 została wykonana dzwonnica wolnostojąca, murowana. Jeden dzwon odlany w 1946r. dwa następne w 1978r.

Następnie troskę o świątynie przejął Ks. Proboszcz Czesław Górka.

W roku 1995 wykonano chodniki wokół kościoła oraz izolacje fundamentów. Następnie wykonano nowe schody główne i przy zakrystii. Zostało wymienione ogrzewanie na nadmuch gazowy. Wykonano zewnętrzne oświetlenie kościoła.

W 2015 roku przeprowadzono malowanie wnętrza kościoła – firma Rafał Jaworski oraz została odnowiona polichromia przez panią Elżbietę Częczek z Łęgu Tarnowskiego. Zostało zmodernizowane również oświetlenie kościoła i odnowione wszystkie żyrandole.

W Roku Jubileuszu 1000 – lecia Chrztu Polski 2016 wykonano nową chrzcielnicę, kropielnice oraz ambonę. W tym roku zostały wykonane również nowe ławki do kościoła oraz rozpoczęto konserwację i złocenie ołtarzy: głównego, bocznych i ambony przyściennej. Prace te nie były by możliwe bez wielkiej ofiarności Parafian z kraju i zagranicy.

Duszpasterze

• Ks. Czesław Górka

  proboszcz
  data święceń 1983-05-22
  w parafii od 1994-08-26
  

Grupy religijne w parafii

• Akcja katolicka
  Caritas
  Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego
  Duchowi Pomocnicy Powołań
  Dziewczęca Służba Maryjna
  Grupa Apostolska Młodzieży
  Lektorzy
  Ministranci
  Róże Żywego Różańca
  Rycerstwo Niepokalanej
  Schola Liturgiczna
  Straż Honorowa Niepokalanego Serca Maryi
  Straż Honorowa NSPJ
  Szafarze Eucharystii
  Szkolne Koło Caritas
  Towarzystwo Przyjaciół KUL
  Towarzystwo Przyjaciół Seminarium